Werkloosheid hoeft niet per definitie dramatisch te zijn, zegt Ine De Parade (op deze foto 33). Het is een opportuniteit tot herbronning en herdefiniëring van jezelf. En het geeft je de tijd om van je dromen doelen te maken.
Ine studeerde communicatiemanagement en werkte in het weekend in de horeca om rond te komen. Ine heeft af en toe spijt dat ze haar masterdiploma niet behaalde. “Eens je op de arbeidsmarkt bent, speelt dat gelukkig niet meer zo’n rol.”
Niet om werk jammeren
Haar eerste echte sollicitatie was een piece of cake. Ze zag bij een prestigieuze kledingzaak een blad met een vacature aan de vitrine, stapte naar binnen en de klus was geklaard. “Ik heb geluk gehad. Ergens binnenstappen en meteen een contract krijgen, is een zeldzaamheid. Het is blijkbaar ook niet meer van deze tijd.” Haar eerste job leidde via klanten keer op keer naar een andere en betere baan. “Ik ben goed in sales. Ik beheers het vak en vind het fijn om te doen.” Ine kan voor grote kledingzaken werken, retail en B2B maar ook meubelzaken zijn geen ongekend terrein meer voor haar. “Intussen heb ik tonnen werkervaring. Ik voel me dus allesbehalve een zielig wezen dat om werk jammert. Ik ben fier op wat ik al allemaal verwezenlijkt heb.”
Gezocht: zelfontplooiing
Na zeven jaar sales kwam Ine zichzelf tegen. “Ik had het gevoel dat ik niet meer groeide, dat ik niet meer uitgedaagd werd. Ik was in een comfortzone terechtgekomen die niet meer zaligmakend was. De behoefte om mezelf te ontplooien werd met de dag groter.” Ine stopte met verkopen en ging op zoek naar een job in een volledig andere richting, iets waarvoor ze zichzelf moest openstellen. “Let wel: ik wil de bagage die ik heb, meenemen en kunnen gebruiken. Maar ik ambieer een creatiever denkniveau.”
Onbetaalde stage, rijke oogst
Ine kiest ervoor om in haar sabbatjaar onbetaalde stage te lopen in een inspirerende werkomgeving .“Bij Belmodo.tv, een online magazine, draaide ik drie maanden mee op sales en marketing. We verkochten creatieve concepten en werkten ze uit. Ik behandelde ook commerciële wedstrijden. Ik leerde er veel beter schrijven en ook acties analyseren. De dualiteit in die opdracht sprak me sterk aan. Die manier van werken, kan je volgens Ine ook perfect toepassen bij ‘kleinere’ zaken. Ze ging van dit idee over naar een doel en maakte een plan. “Ik wil communicatiepakketten aanbieden aan winkels uit mijn netwerk. Ik zie hoe ze communiceren en denk: ‘dat kan véél beter!’ Het straalt onvoldoende de allures uit die het verdient. Ik wil dus consulting aanbieden maar ook voor de uitvoering van de verbeterde communicatie garant staan.”
Kleine zelfstandige
Ine wil bijgevolg een eigen zaak opstarten, maar ze twijfelt. “Noem het koudwatervrees! Ga ik dat wel goed doen? Wil ik dit écht? Ik moet investeren in mezelf en in die zaak, maar durf ik dit risico nemen? De schrik slaat me om het hart. Ik wil vooral slagen in mijn opzet, misschien lijd ik aan faalangst?”
Ine ziet wel een mogelijkheid om het risico te beperken. Ze wil eventueel deeltijds aan de slag gaan in vast dienstverband. Zo kan ze als zelfstandige in bijberoep stap voor stap toewerken naar een volledig pakket. “Als mijn zaak rendabel blijkt, kan ik er volledig voor gaan.”
Solliciteren is geen exacte wetenschap
“Het bezoek aan Zowerkthet pop-up store zorgde ervoor dat ik me supergoed in mijn vel voelde. Ik had blijkbaar onbewust toch de behoefte om mijn leed en zorgen te delen. Ik werd gezien en gehoord. Door een platform als zowerkthet.be weet je dat je niet alleen staat. Solliciteren is geen exacte wetenschap, maar je moet er wel zorg aan besteden.”
Inmiddels, vele jaren na de ontmoetingen en gesprekken bij Zowerkthet, heeft Ine verschillende uiteenlopende functies bekleed en is ze haar eigen zaak gestart. Een meanderend pad, dat blijft boeien! Veel succes Ine, we hopen nog meer van jou te horen.
Geef een reactie